Tekir - Hain Olmamalıydın

Onların iyi niyeti öldüğünden; yere düşen hep benim postum oldu…

Ve ben, gerçek yüzleri gördüğümden beri; alkol ve türevleri dostum oldu !



Bi’ yolunu bulamadım bir türlü, her nefeste nefretimi öksürdüm…

Kader üzerime yalnızlığı dökmüştü, farz kılınmış sanki bana öksüzlük…



Sanki rüya, rüya herşey…

“Hasret” demişken sen;

Seni özlemem için iki adım yeterdi, hain olmamalıydın…

Sana “dünyam, dünyam” derken bunu kastetmedim ben;

Senin de onun gibi binbir türlü halin olmamalıydı…



Kederimin ellerinden, sevincimin gözlerinden, tutamadığın sözlerinden öpüyorum… (öpüyorum)

Kederimin ellerinden, sevincimin gözlerinden, tutamadığın sözlerinden öpüyorum…(öpüyorum)



Nasıl idrak etsin yarım aklım böyle birşeyi ?

Sana borçlu garip gönlüm; 24 yıl, bin şiir !

Aldığım nefesim oldun, her koşulda herşeyim…

Engellemez aramızda olsaydı da bin şehir !



Dayanılmaz güzellikte gülüyorken gözlerin,

İtinayla kopmamak hiç senden; bana farzdır !

Ve lâl olmuşum tek bakışta, titriyorken dizlerim,

Alıp başım gitmek; artık ölümlerden farksız !